zondag 21 november 2010

Vraag.

Op iedere vraag is een
kloppend antwoord,
Maar of het antwoord
dat gegeven wordt klopt,
Dat is weer een geheel
andere vraag.

woensdag 10 november 2010

The Road of Life

The road of life,
Tells us,
Keep on going,
And watch out
when you drive.

If you can 
only cry,
Please don't
come by.

I'm trying to
stay here,
My dear,
But there is
not enough
fear.

The road of excess,
Leads to the place
of wisdom.

Weird creatures 
appear at dawn,
Nobody knows who 
they are,
Nobody knows where
they from. 

Jij & Ik


Jij staat op, je wil naar bed.
Ik zeg dat ik er zo bij kom liggen, jij loopt weg.
Ik rook nog een sigaret, ik hoor jou je tanden poetsen.
Wanneer ik de slaapkamer binnen kom, lig je met je ogen op het plafon gericht in bed.
Ik trek in een soepele beweging mijn broek en hemd uit en schiet onder de dekens.
Jij maakt in je hoofd kilometers lange boodschappen lijsten, als ik met mijn naakte lichaam tegen je aanschuif.
Ik zoen je, jij zoent me terug.
Ik streel over je wang, jij duwt mijn hand weg.
Ik streel je over je zij, je trekt je hoofd bij me weg.
Ik zeg ‘wat is er?’, je kijkt me recht in mijn ogen aan en je geeft me een klap in mijn gezicht.
Je draait je rug naar me toe, ik kijk met een verbaasd gezicht naar je achterhoofd.
Ik kruip naar je toe, ik ga tegen je aan liggen, als twee identieke lepels die naast elkaar liggen.
Ik leg mijn arm over je heen, je stribbelt tegen.
Je doet het licht uit, het is pik donker in onze slaapkamer.
Dit wordt weer een typisch geval van “vanavond even niet, ik heb hoofdpijn”.
Ik zoen je in je nek, je zucht diep.
Ik hou mijn adem in en wacht met spanning af.
En alsof je mijn gedachte kan lezen.
Lig ik nog geen tien minuten later, met mijn volledige naakte lichaam op de jouwe.
Ik adem zwaar, jij hebt je ogen dicht, ik kan er niet uithalen of je er van geniet.
Ik hou stug vol, ik probeer het ritme vol te houden.
Je doet je ogen open, ik lig stil, ik kijk je aan, je duwt me van je af.
Je zit recht op, ik kijk je nog steeds aan, je stapt uit het bed.
Je trekt een ochtend jas aan, ik zoek naar mijn boxershort.
Je loopt de slaapkamer uit, ik hoor de woonkamer deur dicht slaan.
Ik stap uit het bed, ik trek een broek aan.
Ik kom de woonkamer in, jij zit op de bank, je rookt een sigaret.
Ik ga naast je zitten, jij schuift op.
Je drukt je sigaret uit, je kijk me aan.
Ik vraag wat er aan de hand is, er rolt een traan over je wang.
Je verteld me dat je het niet meer kan, dat het over is.
Je staat op en loopt naar de slaapkamer, ik steek een sigaret op.
Uit de kast pak ik een glas en schenk er een slok whisky in.
In een teug, gooi ik het glas achterover.
Ik loop naar de slaapkamer toe, daar sta jij, met je jas en je schoenen aan.
Je bukt en pakt je tas van de grond, je hebt tranen in je ogen.
Je loopt naar me toe, je geeft me een zoen op me wang en je loopt langs me richting de voordeur.
Ik kijk je achter na, je slaat de voordeur achter je dicht.

On the Edge of Reality

Nothing feels the same,
After you left,
And there is nobody
there to blame.

I'm always on the
edge of reality,
Don't hurt me,
Touch me gently.

Were getting higher
each day,
No more time left
to pray.

Oh Lord give me
the strength,
To stand up right,
And come up with
new things.

When we pray,
We pray for grace,
For the human raise.

vrijdag 29 oktober 2010

Vroeger

Mijn moeder maakt de voordeur open, we kunnen naar binnen, mijn zusje en ik rennen direct de woonkamer in, zetten de TV en de Nintendo 64 aan en zitten aan de buis gekluisterd. Mijn moeder komt ook in de woonkamer zitten met een warme kop thee, ze slaat een boek open en begint te lezen.
Mijn zusje trekt de controller uit mijn hand, ‘Nu ben ik aan de beurt’ zegt ze met volle trots. ‘Nee, jij snapt toch helemaal niks van dit spel, geef maar weer terug’ schreeuw ik. Na een ruzie met geduw en getrek zegt mijn moeder op de achtergrond ‘He!, geef die controller terug aan je broer, jij mag zomenteen ook een spelletje spelen’.
Na een half uur verkondigt mijn zusje dat zij nu aan de beurt is, ze trekt de controller uit mijn hand en doet het spel Mario Kart in de Nintendo 64. Dat spel stelt echt niks voor in tegenstelling tot mijn James Bond 007.
Om zes uur staat het avond eten klaar, mijn moeder heeft andijvie stamppot gemaakt, mijn zusje klaagt zoals gewoonlijk dat ze het weer eens niet lekker vindt en ik zit te smullen.
Na het eten trekken we onze pyjama aan, ik ga met in donkerblauwe pyjama met mijn knieën op de zitting van de rode bank zitten, door het raam kijk ik naar de straat. Er staan drie auto’s op de parkeerplaats geparkeerd, een rode, blauwe en een groene. Naast me zit mijn zusje, ook in haar pyjama. Ze kijkt ook naar de straat, alleen weet ze nog niet waar we naar kijken, of waar we op wachten.
Op de achtergrond hoor ik mijn moeder de eettafel afruimen. Ik kijk naar de klok, acht uur en hij is nog steeds niet thuis.
Ik zit bijna met mijn neus tegen het raam gedrukt, hoelang zal het nog duren. ‘Zien jullie je vader al aankomen?’ roept mijn moeder vanuit de keuken. ‘Nee Mama, ik zie hem nog niet, mogen we ons toetje al? Vraag ik op een smekende toon. ‘Nee jongens, dat krijgen jullie pas als je vader thuis is’.
Nog steeds met mijn neus op het raam en mijn ogen op de straat gericht, wacht ik af, de minuten kruipen voorbij.
Dan eindelijk om kwart over acht, komen twee grote koplampen de straat in rijden, dat moet hem wel zijn, ik voel het. De auto draait de parkeerplaats op en het portier gaat open.
Eindelijk papa is thuis.
We rennen naar de keuken toe, klimmen op onze stoelen en gaan zitten. Mijn vader komt de keuken binnen, knoopt zijn stropdas los en gaat aan de keukentafel zitten. ‘Zo kinderen, papa heeft hard gewerkt vandaag. Wat hebben jullie gedaan?’ vraagt hij met een misvormde kinderstem.
Mijn moeder zet een bord eten voor hem in de magnetron en zet een kop koffie voor hem neer. Hij bedankt haar en geeft haar een zoen.
Wij krijgen ons toetje, vla met slagroom, wat ik het lekkerste vind. Mijn zusje en ik zijn druk in de weer met ons toetje als mijn vader zijn bord eten krijgt.
Na het eten van ons toetje gaan wij naar bed, mijn vader geeft ons een zoen en verdwijnt de woonkamer in, mijn moeder loopt met ons mee naar boven.
Ik geef mijn moeder een nachtzoen, spring mijn bed in, trek het deken over me heen, knijp mijn ogen dicht en doe alsof ik slaap.

Mountains of Cocaine

We suck the white
powder trough our nose,
Not sure what's
going to happen,
who knows.

If I could breath trough
my skin,
I would give my nose
to the moon,
And my mouth
to the sin.

Cocaine is the 
drugs we can't miss,
It makes us feel good,
Feel special,
And gives our mind a 
little twist.

The evil spirit
penetrates my mind,
I'm going blind.

Can we blow the 
clouds away,
I want to kneel down
in the sun,
And pray.

We were dared to
play this game,
Now look at us
nothing is the same. 

maandag 25 oktober 2010

Beste Al-Qaeda

Beste Al-Qaeda,

Ik wil u verzoeken om te stoppen met het bombarderen en terroriseren van andere landen. Het kost mensen levens, die zijn in andermans ogen erg kostbaar.
       Dat u in uw eigen land uw broers en zussen de straat op laat gaan, omwikkeld met staven dynamiet, bestelbussen vol met explosieven winkels, hotels en markt plaatsen laat terroriseren, is tot daar aan toe.
       Natuurlijk stel ik dat persoonlijk niet op prijs, maar dat is in uw eigen land. Dat u uw eigen volk wil uitroeien, dat is geheel uw eigen keus. Ik houd u persoonlijk niet tegen, maar kom u daarentegen niet aanmoedigen.
       Ik moet u wel nageven, dat ik persoonlijk met bewondering stond te kijken, hoe u het voor elkaar kreeg om met de aanslagen op 9/11 binnen tien minuten het nieuws over de hele wereld te halen. Als ik de lijsten er op na zou trekken, zou het vast een nieuw wereldrecord zijn. Maar om u geen al te grote veer in uw reet te steken, heb ik dat maar niet gedaan.
       Over uw organisatie wil ik u zeggen dat ik het amateuristisch, zwak en triest vindt. In mijn ogen heeft het meer weg van een kind dat gevangen zit in een diep gat. Misschien is dat u wel overkomen toen u zelf nog in de jongere jaren zat, ik heb er niks over op wikipedia kunnen vinden, dus durf ik dat niet met zekerheid te zeggen.
       Ik hoop met deze brief een poging tot verbetering tot stand heb kunnen brengen.

Ik hoop graag van u te horen.

Met vriendelijke groet,
Joris

       P.S. Als u mij zou willen aanspreken, aanvallen en of bombarderen: Ik sta vrijdags de hele dag op de Dam in Amsterdam.

maandag 11 oktober 2010

We're Sailing Trough the Digitalisation of Life

Let's all get together
on this ship
Let's make a
big trip,
We sail over the
big sea
Don't know what
will be.
We're going to 
the end of the world,
See what's on
the edge
Go there where
it hurts.

The digitalisation of
this world is getting
out of hands,
No-one can remember
a phone number,
when is this going
to end.

The next big thing
is now going to begin,
He said,
And he took his heat 
from his head.

A hand full of drugs 
doesn't hurt,
Using it all together
that's the worst.

woensdag 6 oktober 2010

Sweet Child

This world is full
of chaos
and disorder,
We have to 
close the border.

Its getting far to wild,
What should we do
with the child.
Kill the child
and make it disappear, 
Children don't
belong here.


My sweet beloved
unborn child,
Doesn't have a 
name,
And its gonna take 
a wile

Death is the Solution

When I die
I wanna be buried,
Deep in the ground,
with my feet to
the south.

Money rules the world
in a weird way,
The poor people can
only pray.

I see my father
in my dreams,
He doesn't look pretty
when he screams.

We believe  in a
unknown Lord,
We pray during
the war,
Everybody knows 
that's not going to take 
us far.
The world you knew
is not real anymore,
Bleeding death people
laying on the floor.

Films are collections
of death pictures,
witch are given
artificial insemination. 

dinsdag 5 oktober 2010

The Big Creator

The girls were screaming
out loud
'Oh Lord please give
us more shoes
and proud'

For seven days,
We sat there
and pray

There looking for 
me,
Those choppers in
the sky,
I hide as they
fly by.
When I hear there
sound near,
I feel fear.

Oh big creator
give us one more 
hour,
To perfect our love
and live our lives
prouder.

The hardest thing 
of life,
Is telling the truth
to your wife.

My coffee is getting cold
wait
stop
Hold,
There is something that's 
need to be told.

If your not part of 
the solution,
Your part of
the problem.

The Trip

I feel a warm breath
against my skin,
The trip is going to begin.
We fall down a deep hole,
It feels endless 
and crawl.

My mind is going blind,
I see thousands of 
colors,
all at the same time.
suddenly were slowing 
down,
Im going out of my mind,
feeling the warm ground.

Your the captain of
my ship,
treat it good,
And make it trip.

The colors are getting brighter,
I can touch them now,
It feels like fire.

zondag 19 september 2010

Left

A sigaret lays
softly in my hand,
I hope you can 
understand.
Will we ever learn,
All problems start
with a left turn.

I pressed her tight,
And death smiled.

Oh great old and wise,
Don't tell us those things twice,
Give us beer
And make us fear.

The power lays
in the hands 
of the people who say no,
They live the better life
you know.

Birds flying trough the air,
Nobody seems to care.

Mothers,
Fathers,
Daughters
and Sons,
The evil is here to come.

I wish I could write this 
in a better way,
There is nothing left
here for me to stay.


Words

So many words,
Such a wasted of time.
Drinking my ass off,
Going out of my mind.

Run, Run away.
Go to another town,
And hide.
But I can smell you
from a mile wide.

We were playing old records,
Drinking bottles of red wine,
Getting High
Feeling fine.

The new world is coming, 
It's on his way,
Thats what the old people say.
I can feel it in my bones,
And feet,
The pain that never leaves.

Oh Lord give us peace,
Give us grace,
Sing a crazy song
and make a funny face.

zaterdag 18 september 2010

De Droom


Ik loop op een verlate rotsachtige weg door de bergen, er is niemand om me heen. Alles dat ik kan zien zijn grote velden met gras, geen dier te bekennen. “Waar ben ik in hemelsnaam?”
In de verte zie ik een klein huis houten huisje. Als ik dichter bij kom zie ik dat er een vrouw buiten staat, een oudere vrouw. Ze is bezig met om natte kleding aan een zelf gemaakt droog rek te hangen. Twee palen, met daar tussen een stuk touw. Ik loop naar haar toe. ‘Kunt u mij misschien vertellen waar ik hier ben?’ Ze zegt iets in een taal die ik niet kan verstaan. Ik maak met mijn handen een gebaar dat ik haar niet kan verstaan, ze kijkt me verbaasd aan. Uit het niets pakt ze mijn hand, ze trekt me achter zich aan het huis in. De vrouw pakt een stoel, wijst er naar dat ik er op moet gaan zitten. Ik ga, zo braaf als een gehoorzame hond, op de stoel zitten. Voordat ik zit, is de vrouw de trap op gerend.
Even later komt de vrouw naar beneden, gelukkig, maar ze is niet alleen, eer loopt een jonge vrouw achter haar aan, ik neem aan dat, dat haar dochter is. Ze loopt recht op me af ‘Hi, who are you?’ god zijn dank, ze spreekt Engels. ‘My name is Jack, what’s yours?’ vraag ik haar met een brok in mijn keel, zo knap is ze. ‘My name is Sofia. I just turned twentyfive, do you wanna celebrate that?’ ze pakt me bij mijn arm en trekt me mee naar de trap. Ik loop achter haar aan, haar strakke kont schud voor mijn ogen. We gaan een kamer binnen. Ze drukt haar goddelijke lichaam tegen het mijne aan, ze zoent me op mijn mond, ze zoent in mijn nek, ik ruik de geur van haar haar. Ze zakt door haar knieen, rustig maar vastberaden gaat ze richting mijn broek. Ik probeer haar tegen te houden, maar wat ik ook probeer, haar stralende ogen en lieve glimlach houden mij tegen. Ik kan haar niet tegen houden, hoe graag mijn vriendin dat ook zou willen.
Uit gerekend op het moment dat ze met haar hoofd het juiste ritme heeft gevonden hoor ik ‘Schat, wakker worden!’ verschikt kijk ik op. Ik lig weer op mijn rug in mijn bed.
Het was verdomme maar een droom.

Universal Mind

I was doing time
in the universal mind,
I was feeling fine.
I was turning keys,
I was setting people free,
I was doing alright.

Then you came along,
With a suitcase and a song,
Turned my head around.
Now I'm so alone,
Just looking for a home,
In every place I see.

Im the freedom man,
Im the freedom man,
Im the freedom man,
That's how lucky I am.

(copyright; Jim Morrison)

Father

My father always
told me to grow up,
Now he lays in bed
and I rock,
so who's fucked.

Did your father hit you
when you're young,
Did he had a gun.
How was your birth,
Do you like this world.
Are you ready
to die,
Shoot me,
And make me fly.

Im feeling down,
The tree's aren't brown
anymore.
You spilled water on
the new carped floor,
My god we're poor.
I don't know what to
do anymore.


My father never saw
me as his son,
I was an object,
Nothing more than a gun.

The oldest 
memory I got,
Is the one I forgot.

Love

Love is in the air,
you can smell the nature everywhere.
Beautiful girls are coming out,
there fathers are so proud.
They are getting mistreated
by older guys,
drinking wine
feeling wise.


You're a sweetheart,
You're a bitch,
Does your mother 
even know you exist.


How old are you
my sweet one, 
Your cunt is still 
so young,
I think it would be wrong.


The world you know
is almost gone,
Grap your stuff
and get me a gun.


Love is just a game.

Children

Children are born,
without a name.
Parents get to play that game,
they can choose the name they like,
And your stuck with it
the rest of your life

I wish I was born black,
I would have long rasta
hairs in my neck.
I would have a car so big,
A blond bitch should suck my dick.

This isn't a world
to rise a child,
This world is far to wild.
Strange people walking
down the road,
Im getting way to old. 

Drugs make our 
minds younger,
But does it make us any stronger.